یكی از نظراتی که بیشتر به واسطه کتاب "اقتصادنا"ی شهید صدر رواج یافت و ادعا بر آن بود که موجب پویایی و انعطاف بیشتر شریعت در مواجهه با مسائل نو‌ پدید می‌شود، نظریه "منطقۀ الفراغ" است که البته مورد خوانش‌های گوناگون و گاه ناهمساز نیز قرار گرفته است. پس از آن نظریه مذکور مورد توجه فقیهان دیگری همچون محمد مهدی شمس الدین و سید علی سیستانی قرار گرفت. یكی از مسائل قابل توجه درباره این نظریه، پیوند آن با اهداف و مقاصد شریعت است که البته تا کنون پژوهش مستقلی به آن نپرداخته است. در این تحقیق پس از تبیین مسأله منطقۀ الفراغ به صورت تطبیقی میان سه محقق نامبرده، به بررسی ارتباط آن با اهداف و مقاصد شریعت پرداخته شده است.